Wii U jest pierwszą konsolą ósmej generacji, która miała swoją premierę w 2012 roku. Jednocześnie jest to szósta konsola stacjonarna Nintendo oraz trzynasta licząc także konsole przenośne. W przeciwieństwie do jej poprzednika w postaci Nintendo Wii, konsola okazała się komercyjną porażką firmy z Kioto, czego efektem jest powolne wygaszanie jej aranżacja sklepu spożywczego sprzedaży i skupienie się na nowej, nadchodzącej konsoli o kodowej nazwie NX.
Specyfikacja techniczna konsoli odbiega znacząco od jej konkurentów, będąc porównywalną raczej do starszych Playstation 3 oraz Xbox 360. Wewnątrz obudowy znajduje się trzyrdzeniowy procesor Espresso taktowany zegarem 1,24 GHz na każdym z rdzeni oraz układ graficzny AMD dżakuzi ogrodowe Radeon o mocy 550 MHz. Największą innowacją konsoli w zamyśle jej twórców miał być kontroler konsoli - nazywany potocznie padletem, głównie ze względu na umieszczenie w nim dotykowego ekranu i przekątnej 6,2 cala.
Niestety, niska moc obliczeniową konsoli, niechęć twórców do wykorzystywania ekranu dotykowego oraz coraz mniejsze wsparcie w grach doprowadziły w ostateczności do tego, że jedyne wartościowe gry wychodzące na konsole pochodzą od samego Nintendo – zaś fani tak popularnych marek jak Fifa, Battlefield, Call of Duty czy Assasin's Creed są zmuszeni do grania we wspomniane tytuły na sprzętach konkurencji.